Si Janggel anak tukang ngarit; hiji mangsa lalajo jeung si Jait anak tukang oncom ka lebet.
Kawantu di lebet, rea putra putu Dalem nu gareulis, makena singsarwa aralus, barang katenjo ku si Janggel geuwat noel ka si Jait pokna, "Jait, geura tenjo itu awewe aya gareulis, dewek mah hayang boga pamajikan, ari ka nu kitu mah".
Si Jait seuri bari ngomong pokna, "Wah euy, sok mikahayang nu moal kalakon, jeung kudu nipak maneh, urang mah anak tukang ngarit, papakean belewuk goreng patut, jeung bodo, ari itu mah nya geulis nya putra putu Bopati, di mana baris kajadian, ieu mah anjing ngagogogan kalong".
6. BISA LOLONDOKAN
Hartina : bisa nuturkeun adat sakarep batur supaya akur (bisa ula-ilu atawa campur jeung nu kolot siga kolot, campur jeung nu ngora siga ngora, campur jeung nu sedeng siga sedeng umurna).
Ki Jumbar babakuna jadi tukang emas, rea pisan nu resep, sabab jelema rea pangabisana, bisa niru nuturkeun adat batur, upama manehna nganjang, atawa dianjangan ku kiai, bisa pisan ngelmu nyaritakeun agama, dina waktu salat manehna milu salat, jeung semu kacita yen manehna jiga lebe.
Kitu deui upama nyarita jeung tukang moro, manehna oge carita moro; bisa kacida jeung matak resep batur; malah sok ngomong kieu, "Da dewek mah kasukaan pangresep-resepna kana moro teh".
Upama disampeur ku batur-baturna nu pada royal manehna oge milu royal.
Hiji waktu pamajikanana nanya pokna, "Kang! naha ari akang, jeung nu kieu-kieu teh semu pantes resep bae ari nyarita teh, carita jeung nu koret, sesemuan teh ngewa ka nu royal, ari carita jeung padagang nya kitu".
