Rigeug noe angkat, bloes ka padaleman.
„Bagea noe tjalik.”
Silah, pinoeh saroang beubeureuhna noe genepan.
„Emas kabene, koemaha pikersaeun?”
„Mas kabeureuh, geura disalin, tjoeang miang ka parakan.”
Prak noe dangdan:
samping kasang salaboehan,
sabeulit kadoea toengtoeng,
andegna pateungteung bae,
saboek kasang goela klapa,
sabeulit kadoea toengtoeng,
iketna simboet dadara,
andegna pateungteung bae.
mengled anoe njoren doehoeng,
gogodong koe djeungdjing tjondong,
landean koe hoeloe lisoeng,
pamendak loeloempang tjopong,
sanggeus kitoe disorenkeun,
nja lengkeh-lengkeh bendeëun,
nja lendjang-lendjang kendangeun,
manggih genteng di beuheungna,
garempal awak badakeun,
djiga loemboeng keur dirioeng.
„Mama Lengser, geura rengkepkeun tjekelan sewang-sewangan.” Djoeg kaloearan: „batoer djenoek, bala rea, geura prasikepan njekelan se- wang-sewangan.”
„Rampes," hatoerkeun.
Gebloes ka padaleman.
„Bagea noe tjalik.”
Terengteng moeatkeun sembah.
„Mas kabeureuh, rampes miang.”
Rigeug Indradjaja noe angkat djeung bebene anoe genepan:
pajoeng tjawiri pandeuri,
pajoeng bawatna ti heula,
paseling toembakna biring,
ngagambang toembakna binang,
paseloek pedangna soedoek,
siger djantoeng ti katoehoe,
pendok tjapang tebeh kentja,
oendak deui lain deui,
noe geulis kana salipi,
noe denok kana epekna,
