PIHATUR
Ieu buku rengsena dianggit dina mareumkeun taun 1941. Patali sareng rupi-rupi kaajaan němbe tiasa kaluar ajeuna, 1948.
Tiasa djadi aja nu njebatkeun: „Naha sanggeus ngalaman „ngagolak" tudjuh taun, bět masih keneh bae ngaluar-luarkeun tjarita wajang? Kawas euweuh deui bae pitjaritaeun."
Ka nu kagungan emutan kitu, kieu katěranganana.
Di antawis lalakon wajang, seueur anu hirup tumuluj, teu laas ku mangsa, teu pugur ku usum. Lalakon tea, nja eta: Mahabarata, Batara Rama, Ardjunawiwaha (Mintaraga), Dewarutji, Asmara-Dahana sarěng sawatawis deui.
Dupi margina anu mawi tiasa teras-tuměras njajang dina galeuh urang, ku margi widjina lalakon sapagodos sareng lělěmbutan Timur.
Tah ieu, patali sarěng widji tea anu mawi hojong ngaluarkeun teh.
Ti baheula mula Dewarutji teh parantos dianggap lalakon luhung, djěro teuleumaneunana.
Anu resep ngulik kaluhungan sarěng kabatinan, dina ieu buku tangtos bruh-breh měndakan pěsekeun.
