Teu lila kasoesoel sarta eta loket ditampa koe noe boga. Ana diboeka doewitna weuteuh keneh, teu koerang sapeser-peser atjan.
Noe boga doewit teh atoheun pisan, rehna rek meunang tjilaka teu toeloes, sarta toeloej Si Djoemin dipěrěsen saroepijah.
XXIX. NOE MALING KATJĚKĚL.
Dina hidji lemboer aja hidji djalma beunghar sarta teuing koe berehan. Manehna henteu boga anak hidji-hidji atjan, koe sabab eta rěsěpeun pisan njoekakeun ka sakabeh baroedak noe aja di lěmboer eta, karana pikirna: pikeun naon boga banda taja noe ngahakan?
Dina saminggoe sakali sakabeh baroedak ditjaloekan, dibawa oelin djeung disoegoehan kahakanan anoe ngareunah.
Dina hidji mangsa, keur waktoe baroedak disoegoeb make boewah-boewah pěsekeun, toeloej baroedak teh kabeh dibere ngindjeum peso, sarta maranehanana pada soeka ati, soekan-soekan njaratoe boewah.
Katjaritakeun di antara eta baroedak aja hidji noe sok daek tjětjěrěměd, ngaranna Si Tihoel.
Pangirana eta peso oeroet měsek boewah teja, moal diitoeng deui; toeloej koe manehna diasoepkeun kana pesak.
Barang geus toetoep aroelinna, sarta rek djoeng arindit, peso teh dibilang, bět henteu aja hidji. Tjarek noe kaja: Baroedak! mana peso teh hidji deui? Kadijeukeun geura poelangkeun! Tatapi sakabeh baroedak wěleh taja anoe ngakoe, pokna: „Geus moelangkeun.”
