Kaca:Poesaka Soenda 1924-03-2(09).pdf/13

Ti Wikipabukon
Ieu kaca can diuji baca

Kana meri koedoe kotok dempél.
Kana embé koedoe mentjék kolong.
Kana beurit koedoe sato geulis.
Kana koeda koedoe toetoempakan.
Kana moending koedoe tjotjooan.
Kana sigoeng koedoe peutjang baoe.

Sareng saladjengna.. Tapi dina waktoe mantoen teu aja kapantrang, njeboet naon baé kénging.

. . . . . . . . . . . . . . . .

Tadi parantos ditjarioskeun jén di oenggal para seuneuna aja koesi ngagantoeng, wadah oejah nahoen téa. Éta oejah téh djadi barang poesaka anoe toeroen toe­moeroen diwariskeun ka anak intjoena; aja anoe geus teu mangroepa oejah tina koe heubeul-heuheulna. Ajeuna mah diarampihan dipoesti-poesti téh, geus lain inget kana goenana, tapi ingetna téh kana poesaka téa, tanda toehoe ka karoehoen.


Wawatjan Babad Galoeh.

Pangkoer.

Samboengan P. S. No. 8.

89

Toeloej adjar seuseurian;
henteu pisan manahna soeker saeutik,
Kadjeun teuing ratoe bendoe,
manahna henteu soesah,
da geus tangtoe éta kersana Jang Agoeng
moal beunang diobahan,
boedak medalna lalaki.

V. Poepoeh Sinom.

90



“Tjing, ajeuna geura boeka,
koe kami sing katingali.”
Barang brak dibaroekaan,
kawali henteu kapanggih,
geus leungit tanpa lebih;
kantoen beuteung Oedjoeng njemploe,
Troes reuneuh sajaktosna.
Héran kabéh noe ningali;
tambah-tambah ratoe bendoe serta wi­rang.

91



Éta kawali didoepak,
koe adjar. Keur waktoe tadi,
saméméhna diboekaan,
koe adjar enggeus ditarik;
ninggang ka sisi tjai,
dina sakoeloneun, lemboer,
ngaranna Sela pandjang.
Mana diseboet Kawali,
sabab éta kitoe dina tjaritana.

92



Toeloej adjar diboeboerak,
koe ratoe dititah balik.
Barang adjar enggeus poelang,
ratoe nimbalan ka patih:
“éh, patih djeung pramantri,
geuwat koe manéh saroesoel,
adjar geura paéhan,
tjatjag mangka bidjil peudjit.”
Toeloej boedal patih reudjeung balad-balad.

93



Adjar kasoesoel di djalan,
dirodjong koe para mantri;
ditjatjag ditaroembakan,
tapi teu mental sahidji.
Kris, toebak reudjeung bedil,
kabéh éta mararintoel,
taja noe teurak pisan.
Toeloej ki patih ngalahir:
“kersa ratoe, adjar, koedoe dipaéhan.”

94



“Ditoembak koedoe getihan,
sarta koedoe tidjoempalik.”
“Eh, koetan kitoe kersana,
soemangga baé, ki patih.”
Mana kitoe geus djandji,
da kitoe kersana ratoe,
toeloej adjar ditoembak,
sarta baridjilan getih,
tapi éta getih téh hérang katjida.

141