170
Dat "t volstrekt aanbevolen zij, want de dewa sasana is de huistempe) van ons, den yorst,”
+Ter zijde van den egrooten weg, bergopwaarts, is het verboden groni, strekkende deze tot verblijf aan den mon- nikken,” =f
Wil niet dulden, dat men zich voorbedachtelijk toetigene van het afgebakende, want ik ben den monnikken genegen,
Deze last schijnt —minzaam gesteld als hij is—uniet vol- doende nagekomen te zijn, want later herhaalt de vorst meer krachtig zijn waarschuwing, getuige de yerbolgen toon van zijn nanmaning.
Ini pitĕkĕt noe seba di Padjadjaran, mitĕkĕtan ka kaboejoetan di Soe(n}da sĕmbawa. Aja ma noe babajoean, moelah aja noe moenah-moenah inja noe haheurjanan, lamoen aja noe kĕdeu paämbahna, loerah Soenda sĕmbawa koe aing dititah dipaehan, kena eta loerah kawikwan.[1]
Deze waarsehowing van hem die te Padjadjaran hofhoudt, tot waarsehuwing ten opzichte van het yoorvaderlijk heilig- dom te Soenda stmbawa.
Moge er zijn, die het doen in stand blijven, dat niemand er diefstal plege, noch er iets beschadige of er opsehudding yeroorzake,
Tndien er yan zins zijn hun weg dasrover te nemen, dan wordt den opzichter van Soenda simbawa door mij bevolen hen te dooden, zijnde hij het hoofd des kloosters.
De andere oorkonde Inidt.
Poen. Ini pitĕkĕt Çri badoega maharadja ratoe hadji di Pakwan, Çri Sangratoe dewata.
Noe dipitĕkĕtan mana lĕmah dewa sasana di goenoeng Samaja. Soegan aja noe dek ngaheurianan inja koe paloeloerahan, koe palĕlĕmahan; moelah aja noe ngaheurianan inja.
Ti timoer ha(ng)gat Tji-oepih, ti barat ha(ng)gat Tji-lĕboe, ti kidoel ha(ng)gat djalan gĕde poen.
Moelah aja noe heurianan inja koe dasa, koe tjalagara oepĕti panggeurĕs reuma.
——————————
- ↑ Koperen plaat van Kĕbantĕnan, door Holle genummerd V.
