221
Dan vroeg ik verder: „waartoe ondernam je den moeilijken tocht derwaarts?" ,,Omdat, omdat" hij aarzelde even, „omdat moeder mij als kind daarvan zoo dikwijls vertelde". Ik kreeg medelijden met den uitgestooten renegaat, in wien de herinnering aan die dierbare persoon een kennelijke beroering teweegbracht. „Leeft je moeder nog, Par?" „Ja". „Hoe oud is zij en hoe heet zij?" „Dat weet ik niet". „Kom". „Neen, want leeftijd en naam der moeder zijn ons Badoejs boejoet, wij noemen haar alleen arrtboe". „En wat zegt vader dan?" „Ook amboe". „Hoe luidde het verhaal van je moeder?" „Soemoehoen, /neu". Met uw verlof, aldus; en hij begon:
OA JEUNG AUL
Mimitina aya satoa, oa jeung aul; beuheula jasa mimitina kieu.
Kacarita aya dua jalma anu sakti luhur jampena. Nu hiji aranna Buyut Sangrayun, nu kadua Aria Dilah.
Saduana lĕmburna misah pada jauh, jeung hanteu wawuheun Buyut Sangrayun ka Aria Dilah.
Ari Buyut Sangrayun cicingna di Gunung Manik patapaän; ai Aria Dilah di Gunung Bongkok tapana.
