Kaca:Tijdschrift voor Indische Taal- Land- en Volkenkunde, LVI.pdf/139

Ti Wikipabukon
Ieu kaca can diuji baca

126

Tjek monjet: „ah, lamoen kitoe mah, anggoer aing bae”.

Tjek koeja: „ĕmboeng”.

Tjek monjet: „poegoeh dia mah goreng, teu parigĕl djadi panganten, ari aing mah tjakĕp lĕndjang”.

Tjek koeja: „hade geh ari kitoe mah, tapi aing balangkeun heula ka ditoe, ka roejoek noe djaoeh”.

Ladjoe koeja ditjokot koe monjet tina koeroengan; dibalangkeun ka roejoek, monjet ngoeroengan maneh koe bakoel.

Barang wajah isa, Nji Saridjah ngomong ka anakna nitah noöng, koeja bisi leupas.

Ari diboekakeun bakoelna, aja monjet keur tanggĕloek, tjek anak Nji Saridjah: „amboe, koeja mah euweuh, tajohna ngaliang ka djĕro taneuh, aja ogeh monjet ngadoengkoek”.

Tjek Nji Saridjah: „los teuing, monjet ogeh ngeunah diasakan lada, djaga isoek bae peuntjit”.

Tjek pikiran monjet: „lamoen kieu mah, aing dilĕbon koe sakadang koeja, rasakeun dia, sakadang koeja, lamoen aing bisa ka loear, modar dia koe aing”.

Sapeuting monjet teu heës mikiran koemaha akalna soepaja salamĕt.

Ti dinja mĕndak akal, monjet ngĕdĕng nangkarak papaëhanan, matana diroeboeng sireum ateul.

Barang isoek-isoek ditoöng koe noe boga imah, monjet geus nangkarak, tjek anak Nji Saridjah: „amboe, monjet paëh, geus djĕngkĕng, matana diroeboeng sireum ateul”.

Tjek Nji Saridjah: „ari kitoe mah, balangkeun bae ka roejoek”.

Ladjoe dibalangkeun; barang dibalangkeun, monjet ngĕdjat naek kana tangkal kajoe bari soesoerakan, tjek monjet: „manoesa beunang dibobodo”.

Tjek Nji Saridjah: „pĕrtjaja dia monjet, moen katewak sabalen deui, dia dipeuntjit”.

Ti dinja monjet njiar sakadang koeja panasaran hajang malĕs.

Monjet tjatjarawakan sapandjang-pandjang hoema njĕloekan: „sakadang koeja”.