I5l
was, sehatte ik dén tijdd van den ocudaten Yoorouder, dieu hij
meh heripnerde, Réngka* op 50 -- 6 X 25 jaar = 200 juar weleden,.
Réngka* en Bambar eu hebben den tijd van Daéng Taméma beleefd.
Alas” bijeonderheid wil ik hiéer nog bijvoegen, dat in den tijd van Réngka* cenige blanken het laud bezoeht hebben, zoo vertelde Numboeng. Déze blauken waren waarsehijulijk handelaars, tenminste er werd bij hun komst geen.oorlog gevoerd. Slechts 3 jaren bleyen ze in Manggérai.. Vun Aimére kwamen ve én sin uit Réo vertrokken re weer. Namboeng beweerde, dat deze 'blanken door het yolk als heer en mewater erkenld werdén, cok na bun vertrek, terwijl na bun Yertrek de Manggératers steuds gewacht hebben op de terngkomst yan hun meesters de blauken, en het land intussehen voor heu béwaakteu, Missehien dat hierom de colonne OChristotel in Manggémi z00 goed uls géen verset gehad heeft.
In de tijlden van Daéng Tamémua dan begonnen dé Mung- gérniers wut meer sanraking te krijreu met de buitenwereld én 0.4. met ide Bimangezen. Degen, cén Ondernemeund en sluw volk, bewerkten de Manggéraisehe hoofden, belust ula ge waren op nitbreiding van grondgebied en handelsrelutie's. De Mukussaren werden Om. bunne positie in Manggérat vweer benijjd door de Bimancezeu, te meer, duar z1) destnjda nog beidenen wuren, terwijl de Bimaneezen réuls tot den Islam bekeerd waren. Het wus hu in dén. tijd yan Sultane Daéng Tamémn, dat de Bimangcezen voor 't eerat vasten voet in Manggérai kregen en wel in Goenceng Tallo op de Westkust, Van hieruit werden de connectie's met de Manggérniers nangeknoopt.
De eéerste, die mét de Bimaneezen een verboud sloot, was de daloe yan Budjo, Amu Keéku, die in Nangulili woonde.Deze haalde dé Biwaneezen over, den Makassaren den corlog te verklaren en te traehten ze te verdrijyen. Kene expedi- tie werd door den Sultun van Bima uitgerust onder zijue
wi
