Kaca:Tijdschrift voor Indische Taal- Land- en Volkenkunde, LVI.pdf/24

Ti Wikipabukon
Ieu kaca can diuji baca

11

Pagaweanana tani, boga kĕbo dua puluh, sapetak kĕbon cabe. Boga anak hiji awewe.

Dina hiji mangsa ngomong ka pamajikanana: "Hayang boga minantu santri."

Ti diña manehna leumpang ka hiji kiai, ña ku kiai dibere hiji santri arek dipulung minantu.

Eta santri teu boga indung-bapa.

Eta santri daek dipulung minantu, tapi manehna talek ka bakal mitoha.

Lalakina ditaña koe bakal mitohana: "Talekna kumaha?"

"Talekna, bapa ulah marah, lamun marah, bapa ku kula dijual."

Ditarima ku bakal mitohana, lalakina talek kitu, tapi bakal mitohana talek deui.

Cek bakal minantuna: "Kade, ku kula ditrima; bapa rek talek: talekna kumaha, bapa?"

Cek bakal mitohana: "Minantu ogeh, lamun diparentah ku bapa, ulah marah; minantu, lamun marah, ku bapa ogeh dijual."

"Hade, ayeuna dikawinkeun."

Sanggeusna dikawinkeun, minantuna hanteu dibere reujeung jeung ewena, dititah hees di kandang kĕbo mani isuk.

Isuk-isuk ditaña ku mitohana, pokna: "Kĕbo teh aya kabeh; aya sabaraha siki?"

Cek minantuna: "Aya dua puluh siki."

Cek mitohana: "Kumaha, teu loba reungit?"

Cek minantuna: "Loba, bapa."

Cek mitohana: "Naon, minantu teu marah?"

Jawabna: "Ah, hanteu."

Tuluy eta kĕbo titah diangon ku minantuna.

Barang diangon di bubulak, kapanggih jeung tangkulak; dijual ku minantuna eta kĕbo sapuluh.

Sorena balik ngandangkeun eta kĕbo; bebeja ka mitohana eta kĕbo geus dikandangkeun, ku mitohana ditaña, pokna: "Aya kabeh eta kĕbo?"