16
Datang ka ditu, mitohana naek ka luhur tangkal kayu caringin.
Datang ka luhur, mitohana muka pakean merong maneh, ñekot di luhur.
Datang minantuna menta-menta ka kai buyut: "Kĕbo anu dijual ku kula, kĕbo mitoha anu dua puluh, hayang datang deui?"
Ngajawab ti luhur: "Hade, ayeuna pulang bae, ĕngke ogeh, kĕbo datang deui."
Cek minantuna: "Tapi kula panasaran; lamun bĕnĕr mujur ieu kai buyut, ku kula deuk dipanah."
Ngadenge rek dipanah ku minantu, eta mitohana isakeng-asekeng bae. Sieun dipanah ku minantu: "Keuna pĕlerna!" ngagĕro; laju turun.
Barang turun ditaña ku minantuna: "Ku naon bapa, mapan aya di luhur tangkal gĕde, can ku kula dipanah. Naon, bapa marah?"
Jawabna: "Marah ayeuna, ewa boga minantu kitu, sih."
"Mara? Teu ingĕt ka talek? Mun marah ku kula dijual."
Mitohana teu ngajawab.
Tuluy bae baralik.