Kaca:Tijdschrift voor Indische Taal- Land- en Volkenkunde, LVI.pdf/63

Ti Wikipabukon
Ieu kaca can diuji baca

50

„Barang hanteu lila disanggoet koe laoek, koemoenoed; koemoenoed tiloe kali.”

„Barang diangkat, beurat katjida; moenggah mĕlĕndong djeudjeur pantjing, dipaksa diangkat kana parahoe, ana beunang laoek pepetek sagĕde doeit benggol.”

„Ladjoe koe koela dibebek benteungna, ari boerial peudjitna ka loear saparahoe datang ka miring, eudeuk kalĕboeh saking koe gĕdena eta peudjitna djeung loba.”

Barang Ki Djasa ngadenge tjarita Ki Djadoel, ngahoelĕng; salila-lila hĕnteu ngomong mikiran eta laoek pepetek sakitoe leutikna bĕt gĕde peudjitna.

Ladjoe Ki Djasa ngomong: „bĕnĕr aneh eta tjarita maneh, Bapa Djadoel, koela heran amat laoek pepetek leutik gĕde peudjitna.”

Pokna Ki Djadoel: „oelah sok heran, Bapa Djasa, ka koedĕrat iradatna Allo, pan Allo mah kawasa.”

Ki Djasa hĕnteu ngomong deui.

Hidji waktoe Ki Djadoel njaba ka imah Ki Djasa keur aja di imah.

Ladjoe Ki Djasa nanja ka Ki Djadoel: „rek ka mana maneh?”

Djawab Ki Djadoel: „hĕnteu, rek oelin bae, geus lila oerang hanteu papanggih.”

Ladjoe doeaän pada ngomong.

Ki Djasa nanja ka Ki Djadoel, pokna: „boga keneh maneh tjarita anoe aneh?”

Djawab Ki Djadoel: „boga; ari maneh hajang mah, oerang njarita.”

„Poegoeh bae,” tjarek Ki Djasa, „hajang mah, tapi anoe aneh.”

Tĕroes Ki Djadoel njarita; kieu njaritana.

„Hidji tempo koela leumpang mantjing ka laoet toempak parahoe mawa bĕkĕl kedjo sabakoel. Ladjoe parahoe digajoeh ka tĕngah laoet.”

„Barang datang ka tĕnguh laoet, ladjoe pantjing dilĕpas, eupanana ogeh daging moending toedjoeh kati.”