182
Bij oorlogsverklaringen hangt men, om voetpaden te versperren, aan de grenzen in boomen en langs hier en daar gespannen touwen, als bewijzen van minachting en uitdaging, eveneens de daarvoor bestemde teekens en obscène beelden op. Sommige, meestal invloedrijke personen gebruken de door de vaderen overgeleverde teekens in privatim, om hunne sandelhout- of andere boomen, ook die, waarin bijen gewoonlijk zich
nestelen,
verder hun paarden en karbouwen
te waar-
merken.
Degene die uit zulk een boom, takken afkapt,
vruchten
steelt,
was
en
honig inzamelt, of een door den
eigenaar gemerkt stuk vee op onbehoorlijke wijze zich toeëigent, wordt door de oudsten der stam-gemeenschap bij ontdekking, ala pémali-of tabu-schender strengelijk gestraft, Op de sëlimuts en andere kleedingstukken van eigen fabrikaat worden ook wel dezelfde merkteekens in geele, roode
of zwarte kleuren, aangebracht, Van al deze teekens heeft elke lijn, naar beweerd wordt, eene verborgene beteekenis, alléen bestemd voor de mannelijke familieleden, agnaten van den oorspronkelijken eigenaar, In sleur ontaard kan men echter tegenwoordig van den zin daarvan geene juiste uitlegging meer geven.
Enkele afbeeldingen van de sedert onheugelijke tijden gebezigde mala vindt men ter verduidelijking op Plaat I. Bij het tatueeren, lüle, van vrouwen, cene gewoonte (van oorsprong eene gewijde handeling, lili of leù, d. i. heilig) naar hunne wijze van uitdrukking reeds meer dan honderd geslachten achtereen vóór de komst der blanken de Malai-muti en Mata-meong !) tot zoogenaamden adat nange-
past, worden tevens overgeerfde fumilie- en territoriale teekens in gebruik genomen. De Timorees zegt, rón misi, ll sût, sung, ansao, іе їйїн dali bivél, d. i. door het vijlen der tanden, het tatueeren der wangen, kin en borsten tot aan den navel wordt men eerst de vrouw van den stam. De zin beteekent eigenlijk, dat de vrouw door het pijnlijke der tandvijling en
D Malai-muti, blanke Malelors, de Portumreezen. Mata-moongg, agu cong, |kattenoogen
de Nederlanders.
