Djoeg ka pipir goenoeng.
"Da halal amit ngadeuheusan.”
"Bagea noe tijalik.”
Terengteng moeatkeun sembah.
Poerba sari ti peuting boesik koe angin,</poem>
ti isoek tjiproek koe iboen,
ti beurang gede koe poë,
kilang kitoe woewoeh panggoeh,
pangweroehna Poerba sari.
Toeloej nanja ka Mama Lengser: „na tjoendoek dipioetoes, na datang dipiwarang, na kitoe niat sorangan? Soemangga pikeursaeun, rampes pikonokeun.”
„Tjoendoek dipioetoes, datang dipiwarang, ngemban pangandika ti nagara, miwah ka toewang karsa, dipiwarang ngahatoerkeun loetoeng.”
„He, Mama Lengser, koetan teteh aja keneh adilna? Kadjeun loetoeng, tamba soewoeng; kadjeun hideung, tamba keueung noe di leuweung, kadjeun goreng, tamba djempe noe sorangan, teteh sakitoe ge aja keneh sisiramna ratoe emas.”
„Ari geus karoean katampa, djisim koering amit moendoer, teu lambat ngadeuheusan.”
„Mama Lengser, tjoendoek nganggoer sindang palaj teu kahatoeranan lemareun, Mama, pangampoera bae da kami tinggara keneh.”
„»”elah pandjang dipisaoer; kateda, katarimakeun.”
Djoet toeroen kaloentjieur pinggir moelih.
Teu dibilang di djalanna, dibilang datangna bae.
Doeg ka nagara, bloes ka padaleman, kasampak kasondong aja.
„Bagea noe tjalik.”
Terengteng moeatkeun sembah.
„Lengser lila temen, aja bedja rantjana naon?”
„Noen, goesti, taja bedja rantjana, di noe hidji teu katampi, di noe doea teu katampa, di noe tiloe teu kalakoe, kaopat, kalima ditampel, noe genep nja kitoe keneh.”
„Lengser, tadi ge di noe hidji mo katampi, di noe doea mo katampa manana bagdja, di noe tiloe mo kalaloe lila manana panoedjoe, di noe opat, noe lima, noe genep mo madep lila manana hidep.”
„Kiwari di djalma sisi, si-indji Poerba sari.”
Lengser toetas hatoeran, keur meudjeuh ngeureunan palaj.
Tjag:
teundeun di handeuleum sieum,
toenda di handjoeang siang,
paranti njokot ninggalkeun.
XII.
Tjatoerkeun di pipir goenoeng.
