|
Di nagri Manjéti matur,
Tatapi tetep jeung akang.
|
| 16. |
Kitu saur Sultan Mesir,
Ulah pisah jadi raja,
Paéh hirup paripaos,
Jeung dulur teu panasaran,
Kitu gé lamun kénging nawar,
Ka gusti nu Maha Agung,
Jadi saéna ingbanglaga.
|
| 17. |
Hulubalang nagri Mesir,
Bupati Ahmad Manjesir,
Mawi kitu jenengan téh,
Nu matak nganggo manjusar,
Basa manjur téa merak,
Papada rakana ratu,
Didamel kukuncungan Sultan.
|
| 18. |
Sadaya Mesir geus nguping,
Tambah suka bungah manah,
Énggalna ieu carios,
Geus tetep Ahmad di dinya,
Sinigeug gentos carita,
Nyarioskeun nu kapungkur,
Nangkoda // eujeung pandita.
|
| 19. |
Harita di dayeuh Habsi, (136)
Keur pada-pada bicara,
Nangkoda jeung patih téa,
Keur mangsa dibuka landrat,
Pateueus teuas panduna,
Ku sabab nangkoda sanggup,
Uwang dua rayu dirham.
|
| 20. |
|
