Pěrěbu, tunggal sabrajna ke Bima, ti kang ibu Dewi Kunti.
Kasakten Batara Krěsna, hěnteu bade pandjang-pandjang digurit, mung tjinděkna bae pundjul, wantu lungguh Batara, katjaturkeun Maha Prabu keur kapungkur, nalika masih djadjaka, geus „ngahukum” oraj tjai.
Ngaran naga Němburnawa ¹), bongan make ngabaruangan tjai, teu aja nu kuat nginum, ti walungan Jamuna, sato djalma djeung pěpělakan teu hirup, lantaran tjai Jamuna, katjampuran peurah matih.
Ku peurahna Němburnawa, sarta barang ku Krěsna katingali, hawatosna langkung-langkung, ladjěng bae walungan, disaatkeun ku kasaktenna nu luhung, Němburnawa tjeg ditewak, ditjěrěk teu bisa usik.
Barang arek dipaehan, totobatan oraj teh bari tjeurik, hajang dipaparin hirup, Krěsna wělas manahna, Němburnawa dileupaskeun bari njaur: „Hade maneh dihirupan, tapi ulah ganggu deui.
