Midjil
Kotjap Bima nu tas ragot djurit, ku matak hawatos, salirana djadi leuleus lětek, nanging bareuh sarta bangět njěri, ku peurah nu matih, njarambah sakudjur.
Geus njamarkeun kana měnjat deui, estu bentěn raos, nja harita dongkapna adjal teh, hamo kiat nandangan kanjeri, Bima bangět sedih, ras emut ka ibu.
Pok sasambat: ,,Aduh ibu Kunti, ieu kuring maot, salah kuring bongan teu ngadenge, kana omong ibu waktu tadi, djeung kakang Darmadji, ajeuna kaduhung.
Mang Widura ejang Bisma Rěsi, nu ngawagěl mios, isarahna kang Baladewa ge, taja anu dinuqu ku kuring, komo ki Pamadi, teu pisan diturut.
Nja ajeuna karasa ku kuring, bongan sok ngadolos, njapirakeun kana omong hade, madawana ka diri pribadi, tobat ibu Kunti, sing agung paralun.
Kuring paeh ku djuligna Rěsi, nipu ngabobodo, dosa naon kuring ka Dorna teh, bět
