Kaca:Hujan Munggaran - Genep Carita Pondok 1957.pdf/27

Ti Wikipabukon
Ieu kaca geus diuji baca

Si gorombolan ngajawab bari ngadegdeg, sieun enya dipang- pengkeun, mangkaning dedegan mang Kentang teh dekung, eukeur gede teh jeung jangkung deuih:

— Heug.

— Jeung saha maneh di kebon-tiwu teh?

— Sorangan

— Bohong sia. Batur-batur maneh ayeuna di marana, hah?

— Batur nu mana? Si Salu?

— Batut maneh, anu tadi bareng di jalan.

— Di leuweung, leuweung Sumber.

— Ati kitu mah enya maneh teh gorombolan, nya? Awas mun mungkir!

— Enya sugan.

— Sugan?

— Nya sugan bae, da teu nyaho, Jongan !? kuring mah tadina oge rek gagade, ari ieu be kalah ka ditangkep.

— Gagade naon? Gagade barang-barang anu dina gembolan? Barang-barang nang ngarampog?

— Enya.

— Sabaraha urang kabehna batur maneh teh?

— Aya meureun dalapanbelas mah. Ari ayeuna geus tangtu keur harees di leuweung Sumber.

— Sing bener sia ngomong teh, ari teu hayang dibedil mah.

— Jedod bae rek dibedil mah, sugan di dinya tega.

— Make teu tega ku naon, pilakadar maehan gorombolan.

— Bener lah, mending dibedil, hayang ngalaman paeh.

— Kawas nu gelo sia. Urang mana sia hah?

— Urang Beusi.

— Pangna jadi gorombolan?

— Hayang maehan jelema, hayang nguyup getihna, bongan boga rubiah minggat.

— Pantes bae minggat ge, da sia ngablun 2?) teu puguh.

1) jongan: lebah dieu hartina da. Jongan teh meh saharti jeung wong dina basa Jawa

(Jatiwangi)

2) ngablun: ngablaun, tara nurut parentah lian titeu boga cabak teh

25