Ieu kaca geus diuji baca
geus dipulangkeun deui ka jamanna. Weleh teu ngarti mikiran wawanen para-pamuda lembur sorangan, tepi ka wani kikituanan. Hayang adu-lawung jeung gorombolan teh gembleng meureun, teu disebakeun hiji-hiji kawas harita.
Mang Kentang ngawalon, beuki teu berag bae:
-Lain gorombolan, tapi . . . . .
Can ge anggeus manehna nyarita, kuring geus megat manten, awahing ku hayang buru-buru nyaho kumaha jucungna carita:
-Lain gorombolan? Saha atuh? Kapan gorombolan ceuk Mang Kentang tadi peuting. . . . .
-Nu gelo, si Asim urang Beusi. . . . .
1957
29
