eene Javaanesche verhandeling over Woeloe en Salat, maar doorgaans er is wederom tusschen beide werken zoo veel verschit dat het Soendanesche stuk geene vertaling of bewerking kan zijn van het Javaansche. Dit laatste is in Arabische letter, of zoogenaamd pégon schrifi, en telt 77 bladzijden in groot 4°, ieder van 13 regels, De randen van vele bladzijden zijn bezaaid met kantteekefiingen, veelal resumerende wat in den tekst voorkomt. Schrijver en herkomst van dit boek zijn mede onbekend, maar uit de: taal blijkt dat het op West-Java te huis behoort.
Voor den beoefenaar van het Javaansch volgen hier uit dit geschrift een drietal kleme fragmenten. Het eerste (§ 1) komt overseen met § 2 van het volgende stuk.in het „Leeshoek” (Fragm. J.); het tweede (§ 2) is te vergelijken met § 5 van Fr. I]. en met § 3 van Fr. J, terwijl het derde (§ 3) beantwoordt aan § 4 van Fr. J.
§1. Iki lah kitab ingdalem anjatakaken hoekoem asoesoetji, lan winiwitan kalawan anoetoer hoekoem sakéhé banjoe, karana satoehoené banjoe ikoe dadi paraboting asoesoetji. — Oetawi banjoe kang sah dénenggo ascesoetji, ikoe banjoe moethlag, lan ija ikoe sakéhé banjoe kang toemoeroen saking langit, atawa kang metoe saking boemi, kaja banjoe oedan, lan oedan ewoh, lan banjoe sagara, lan banjoe bangawan, lan banjoe soemoer, lan banjoe soemberan lan banjoe eboen. Lan sandhéné banjoe. kang sineboet ikoe, owah roepané atawa owah rasané, atawa owah amboené, pon sah oega dénenggo asoesoetji, salagi ora kawoworan kalawan sawidji-widji kang angowahaken ing banjoe Maka sakéhé banjoe kang woes sineboet ikoe, soetji toer sah dénenggo asoesoetji, lan ora sah asoesoetji kalawan lijané banjoe, kang woes sineboet bajané saking sakéhé kang adjoer, kaja banjoe sakéhé woh-wohan, lan banjoe ojod-ojodan, lan banjoe sakéhé toewak, lan sapapadhané mongkono.
§ 2. Oetewi parloené woeloe ikoe nenem. Sawidji, nijat angi-langaken hadas, atawa nijat asoesoetji karana salat, atawa nijat anekani parloening woeloe, atawa nijat anekani woeloe, tetkalané
