IV.
AKI BOLONG.
Het verhaal van „Aki Bolong” is eene vertelling in de gewone en dagelijksche spreektaal. Van vele in omloop zijnde tjarita’s en dongéng’s onderscheidt het zich daardoor, dat er geene onkiesche dingen in voorkamen, die, helaas! nog al in den smaak van den Inlander vallen. Zonder eenige kunst is het verhaal in schrift gebragt, en dat is ock het geval met het volgende stuk, de „Radja Badrija”.
VI.
BAPA DJUNG OPAT POETRANA.
Het verhaal van „den Vader en zijne vier Zonen” is oor-spronkelijk de poétische bewerking van eene episode uit de jeugd van den Imam sap (sjari’1). Het dichtstukje is in proza over-gebragt, maar dat proza verraadt zijne afkomst door stroefheid van zinbouw.
VII.
TJARITA LAJOENG KOEMENDOENG.
Beide dit stukje en het volgende (N° VIII) behooren tot de pantoen-verhalen. De taal van de meeste vertellingen, die de oude legenden min of meer gewijzigd weérgeven, is vrij duister en onverstaanbaar door de menigte oude en ongewone woorden. Om het onbeduidende van den inhoud zou het ook de moeite niet loonen veel tijd te besteden aan de studie van dergelijke
