Ieu kaca can diuji baca
319
geura ieu aing nimoe,
moerangkalih kasep pisan,
oerang djieun anak, nini,
ari ĕndog djeung kalapa oerang pĕlak”.[1]
104
Geus lawas sok diaäis.
Geus emoet, nanjakeun rama.
„Aki, saha bapa koering?”
„Eh, djang, nja ieu, Aki,
apan bapa ti ka poengkoer.”
Moerangkalih ngabĕndwan.
„Moal ĕnja maneh, Aki,
Nini, Aki ka koela tjoemah miara.”
105
di ditoe sadoeloer Aki,
ajeuna oerang teangan,
noe ngaran Ĕmpoe Andjali,[2]
tangtoe bokal kapanggih,
mangke rama sarĕng iboe.”
Kotjap toeloej laleumpang.
Datang ka leuweung teh manggih,
manoek tjioeng eunteup dina kakaian.
——————————
- ↑ Verder spreekt onze dichter over dete uken niet meer, omdat hij, zooals dra zal blijken, de overlevering maar onvolledig kende. Ter toelichting diene, dat uit het ei een kemphaan voorkomt, die het middel wordt waardoor Tjioeng Wanara aan het hof komt, terwijl nit de Klapper den boom groeit, die hem tot punt van waarneming wordt om de ligging van zijn vaderland to verkennen. Zie de Galoenggoengsche legende hierachter.
- ↑ De grootvader van het knaapje tevens, zie vers 64. De pantoen spreekt hiervan niet.
