321
Aki balagantrang brengt Tjioeng Wanara naar Galoeh en vertrouwt hem aan de zorgen van Ĕmpoe Andjali toe. Daar leert hij smeden; vervolgens verstoort hij de rust in den kraton.[1]
De koning ontbiedt deswegen Ĕmpoe Andjali met zijn pleegzoon en als zij voor hem yerschenen zijn, spreekt hij:
115
mriksa ka Ĕmpoe Andjali:
„anak maneh pribadi
atawa nja anak poeloeng?”
Poe Andjali ngadjawab:
„meunang doeloer abdi manggih
ti saäpan diwadahan koe kanaga.”
116
ningali raraj pribadi,
ladjĕng ningali poetrana,
„Naha sakaroepa teuing!”
„Aeh, aeh, Poe Andjali,
anak maneh oelah miloe,
penta bae koe oerang,
rek diakoe anak kami.”
Ki Andjali hatoerna: „soemangga pisan.”
117
kĕrsana moelih ka boemi,
Tjioeng Wanara, Hriang Banga[2]
barĕng djeung Maradja sakti,[3]
——————————
