172
begonnen de doodkist te maken. Hiervoer wordt een Minkedikke boom geéveld en een stuk van den stam uitgehold,zoodat het lijk érin kan, waarnu de kist met do-afgekaptesehij£ sesloten kan worden. Wanuneer nu alle familieledennangekomen ziju, wonit het Ik gereinigd en veryolgenshet liehaam opgevouwen, diw.z de knoieén z00veel mogelijkopgetrokken met de onderbeenen tegen de dijheenen aan.De Manggéraiers noewen dit opvouwen ,,gllo". Yoo yast-gebonden gnat het lijk in de kist, gewikkeld in het lijk-kleud, dut reeds bij hut leven geweven 18.
Jeder familielid legt er mu de meegebraehte kaina op,cerst het witte katoen, boyenop de moodieré kains.
Deze laatsate worden bij bet sluiten yan de kist weerdoor de eigenuara meerénomen, de andere, het witte ka-toen, blijren op het lijk liggen. Tijdena dexe plechtigheidhebben cenige andere fumilieleden op het pleintje in dekampong of anders (hoewel zelden) in de vumiddellijke na-bijheid van de kampong een kuil gegraven. Het zal na lezingvan de besehrijring der godadieust duidelijk xiju, dut degrayen, Waar de poti's uit oprijeen, met buiten dé kam-pong mogen worilleu gemnakt, anders zouden dezen te verl moeite hebben, hun kampong weder te bergiken. Is dékulgereed, dan wordi de begrafenisstoet geforineerd. Vooraangaut het paard van den oyverledene (bij een vrouw niet),Yoorstellende, dat het lem ten groye brengt, dun de kist, door eenige familieleden gedrugen, daarna dé rest dér mensehen. De kist wordt in de kuil néergelaten en derze metanrde én groote steenen gesloten. Dit ia het moment, waaropzieh volgens de Manggéraiera de geest (poti*) losmnukt vanhet Ik (rapoe). De Ijkkist met het stoffelijk oeersehot blnft evenwel dé woonplaats van de poti*, waaruit deze 'snaechts op-rijst en in de kampong of iu den Omtrek eryan roenddwaultf,de werken zijoer levende nazaten beziet en hen voor de kleinglevensonaangenaumhbeden naar gelang yan bun gedrng be-hoedt. Te hunner cere wordt dan cok b.v. bij oogst- en plant-
