199
in het rechteroor is linksgewonden en die in het linkeroor blijkens het beloop der windingen eveneens. De straks bedoelde uitzondering betreft het Ganesabeeld No. 1964 van de verzameling in het Museum te Batavia (Notulen 1887), dat in de rechterachterhand als gewoonlijk het
bidsnoer, doeh in de linkerachterhand een gevleugelde schelp houdt. Hieraan zijn nog twee bijzonderheden op te merken. Vooreerst heeft deze schelp geen steel als de Turbinella's doch meer den vorm van een Trochus of vaneen groot soort Helix, d. w. z. van een stompen kogel met de punt naar boven. In de tweede plaats, terwijl de sangka gewoonlijk bij den steel wordt vastgehouden, hetzij met de volle hand, hetzij met enkele vingers, rust deze schelp aan den eenen kant op de binnenzijde van den duim, aan den anderen op den naar binnen gebogen ringvinger, terwijl de — niet zichtbare — wijs- en middenvingers ze aan de achterzijde steunen. Dit beeld is uit Kediri afkomstig en het verdient zeker de aandacht dat de thans nog te bespreken, afwijkingen vertoonende beelden
voor zoover bekend alle in Kediri en Oost-Java zijn gevonden, Een schelp van ongeveer denzelfden vorm vindt men nan de beelden No. 13, 104, 258, 256 en 250L, Het eerste stelt Brabma voor (vindplaats niet bekend) en draagt de schelp op de hand van den horizontaal uitgestoken
linkerachterarm. De palm der hand is naar den beschouwer gekeerd, zoodat de schelp op den duim en den wijsvinger rust. Bij de andere vier beelden staat de schelp, wordt zij als het ware gebalanceerd op den top van den opgestoken wijs-
vinger, bij No. 256 van den rechter —, bij de drie andere van de linkerachterhand. Van No. 104, Ardhanari, is de vindplaats evenmin bekend; No, 258 is van Kraksaün afkomstig. Op No. 250, dat nit Blitar is gekomen, werd de bijzon-
dere aandacht reeds gevestigd door Groexeveror (17) pag.
92—04 en werd er daar o. a. op gewezen dat ade beeldhouwer, smet een hier zeldzaam streven naar realisme, uit de schelp
