|
Saha baé nu maké éta miboga.
|
| 5. |
Anu matak jin duwa éta geus tangtu,
Pang aya di dinya,
Jadi keur nyelaongkeun manéh,
Ngadon waris acan katimu ku akal.
|
| 6. |
Anak duwa ari éta jimat tilu,
Parebut aturan,
Karang timbul tacan salsé,
// jadi puhpoh cankatimu ku akal. (57)
|
| 7. |
Ceuk lanceukna kop silaing panah alus,
Keur éndong ku kakang,
Ari carék adina téh,
Ari kaos ku saha éta milikna.
|
| 8. |
Ceuk adina kiyeu geura urang atur,
Kop panah ku kakang,
Ari kuring éta éndong,
Ceuk lanceukna ari kaos éta milik saha.
|
| 9. |
Ceuk adina heueuh jadi urang bingung,
Ari kakang duwa,
Upama kaos jeung éndong,
Kurang adil lamun kitu hanteu ngeunah.
|
| 10. |
Najan akang ngéléhkeun manéh nya kitu,
Teu ngeunah di akang,
Leres ceuk rakana tangtos,
Jeung kumaha atuh adi iyeu akang.
|
| 11. |
Jauh-jauh ti lembur manéh nyingkur,
Amrih (?) hayang senang,
Kari-kari ayeuna téh,
Lain senang bingung ngurus wawarisan.
|
| 12. |
Tingharuleng adi lanceuk jadi bingung,
Isuk beurang kitu kénéh,
|
