|
Geus lulun (sic!) deui jeung mecut,
Dewi Soja seug ngagitik,
Leng Dén putri ngoloyong.
|
| 8. |
Hanteu lami Nyi putri ras deui lulun,
Sami pada mundur keri (sic!),
Jeung pada susumbar angrut,
Carék Sang Ratu Manjeti,
Jeung ngejat mah anggur maot.
|
|
| 9. |
Carék Ahmad kami gé nya kitu,
Manéh mun dangong ka nyingkir,
Kawilang éra kalangkung,
Sabab putra perbumi,
Kontol manéh dina tonggong.
|
| 10. |
Dewi Soja dikitukeun rada imut,
Nyebutkeun kontol ka istri,
Taha (sic!) manéh éta musuh,
Hanjakal teuing lalaki,
Boro kasép sarta jago.
|
| 11. |
Kurang awas naha manéh téh linglung,
Bet gajah disebut munding,
Bener nya pisang nya cau,
Bener ayeu diri kami,
Papada maké teregos.
|
| 12. |
Coba pikir ku manéh téh geura teguh,
Saéna téh ieu kami,
Rahadén Ahmad ngawangsul,
Ka kami tacan kaharti,
Coba laan baé teregos.
|
| 13. |
Sang Manjeti nambalang deui ka musuh,
Perkawis teregos kami,
|
