Kaca:Wawacan Ahmad Muhammad.djvu/277

Ti Wikipabukon
Ieu kaca geus divalidasi
278
 

Bener ceuk tigasan landarat,
(?) sakutu jadi hulu,
Uang sakuta da di hutang.

25.

Tatapi najan kapikir,
Kocap dimangsa harita,
Diputusna di Habsi téh,
Ku sabab manuk cilaka,
Dipaling Ahmad Muhammad,
Bener manuk geus kapulung,
Tapi manuk karingukeusan.

26.

Bener kudu mayar pasti,
Enya éta ti Nangkoda,
Tatapi kudu sawaréh,
Sukana ki Nangkoda,
Mayar uang ka Pandita,
Pandita Nangkoda matur,
Pada naros duanana.

27.

Nangkoda embung maparin,
Pandita embung nampanan,
Saénggalna harita téh,
Dawuhan raja Habsah,
Mun kitu pantesan teu sah,
Jadi urang matak bingung,
Ulah ngahukum nonoman.

XXXXIV. Sinom

1.

// Raja Habsi ngandika,             (137)
Ieu pigelaran sipil,
Réhing teu beunang ditigas,
Jadi landrat deui,
Jadi ayeuna baralik,
Pandita Nangkoda mundur,