Kaca:Wawacan Jayalalana.djvu/324

Ti Wikipabukon
Ieu kaca geus divalidasi
317
 

Selanjutnya seorang guru yang baik tidak mementingkan dirinya sendiri, ia akan berbagi ilmu dengan orang lain, seperti yang dikatakan seorang resi kepada cucunya, yaitu Jayalalana.

Tong asa-asa guguru, de eyang ge tunggal wajib, tuh tingali barudak, eta oge kabeh santri, di dieu keur dialajar .... (Kinanti, bait 266).


Artinya :

Jangan sungkan-sungkan berguru, karena eyang juga wajib, nah lihat anak-anak, itu juga semua santri, di sini sedang belajar ...

Seorang guru yang baik pun harus bijaksana dan mampu menajamkan perasaannya dan membaca situasi dengan baik, seperti yang tergambar dalam kulipan di bawah ini :

......... gumejeng pandita resi, nyaur ka Raden Lalana, Asep tek anu ti mendi, lembur matuh nya ngancik, sareng saha nama ibu, Den Lalana ngawalon, teu langkung eyang nu wacis, sae awon eyang nu langkung uninga (Asmarundana, bait 264).
Duh bener saur pandita, Agan estu incu aing, ibu agan Sariwulan, rama nu jeneng narpati, di Cempala nagari, nu nyepeng papayung agung, tah kitu lamun teu salah, nu matak ka dieu sumping, dipiwarangan ti elmu kagagahan (Asmarandana, bait 264).


Artinya :

..... Tersenyum pendeta resi, herkata kepada Raden Lalana, Asep itu yang dari mana, kamu punya tempat tinggal, dan siapa nama ihu, Den Lalana menjawab, terserah eyang yang serba tahu, baik buruk eyang yang lebih tahu.
Duh benar kata pendekta, tuan benar-benar cucu saya, ibu